فوق تخصص شبکیه گفت: ۵۰ تا ۶۰ درصد بیماران مبتلا به آب سیاه یا گلوکوم از مشکل بینایی خود خبر ندارند و باید برای پیشگیری از عوارض غیرقابل جبران آن، معاینات دوره‌ای و غربالگری مناسب از افراد با احتمال خطر بیشتر، انجام شود.

به گزارش قلم اقتصاد از انجمن چشم پزشکی ایران، نوید نیلفروشان روز دوشنبه اظهار داشت: معاینات دوره‌ای و غربالگری‌های مناسب برای گروه‌های سنی مختلف می‌تواند در بسیاری از بیماری‌های دیگر چشمی تشخیص و درمان به‌موقع را به همراه داشته باشد و به میزان زیادی بار مالی بر سیستم درمان را کاهش دهد.

فلوشیپ قرنیه و گلوکوم ادامه داد: اگر افراد در خانواده خود شاهد برخی از بیماری‌های چشمی هستند باید بیشتر مورد توجه قرار گیرند. بیماری های ناشی از تغییرات سنی شبکیه هم از موارد مهمی است که می‌تواند سبب اختلالات بینایی و کم‌بینایی در سنین بالا شود.

نیلفروشان تاکید کرد: موضوع تنبلی چشم در اطفال و عدم معاینات معمول برای این افراد می‌تواند به اختلالات دائمی در بینایی آنها منجر شود.

به گزارش ایرنا، آب سیاه یا گلوکوم یک بیماری چشمی مزمن و پیشرونده است که در نتیجه‌ آسیب به عصب بینایی ایجاد می‌شود و باعث از دست رفتن میدان دید می‌شود. یکی از اصلی‌ترین عوامل خطر این بیماری، فشار چشم است. اختلال در سیستم تخلیه مایعات چشم می‌تواند موجب تجمع مایعات شده و فشار را افزایش دهد که این امر باعث آسیب به عصب بینایی می‌شود. عصب بینایی دسته‌ای از رشته‌های عصبی است که شبکیه‌ چشم را به مغز وصل می‌کند. آسیب به این عصب باعث از دست دادن بینایی می‌شود.

از دست دادن بینایی ابتدا از لبه‌های میدان دید شروع می‌شود و سپس کم‌کم مرکز دید را هم درگیر می‌کند. وقتی که آسیب در عصب ایجاد می‌شود، ماه‌ها تا سال‌ها طول می‌کشد تا علائم ظاهر شوند و وقتی هم که بینایی از دست رفت، دیگر قابل بازگشت نیست.