کارل کالتنتالر (Kaltenthaler,Karl) استاد علوم سیاسی دانشگاه آکران آمریکا در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا، در پاسخ به این سوال که چگونه می‌توان اصل احترام متقابل و برابری همه کشورها را در سیستم بین‌المللی ترویج داد، گفت: احترام و برابری همه کشورها هدف شریفی است، اما هر کشور در سیستم بین‌المللی سیاست‌هایی را مطابق با منافع خود و کسانی که رهبری آن کشور را بر عهده دارند دنبال می‌کند. به طور کلی، سیاست‌های بین‌المللی تحت تأثیر هویت‌ها، منافع و قدرت کشورها شکل می‌گیرد. کشورهای قدرتمند معمولاً قوانین سیستم را شکل می‌دهند.
استاد علوم سیاسی دانشگاه آکران آمریکا درباره نقش سازمان‌های بین‌المللی در تحقق این هدف گفت: هیچ کشور قدرتمندی اجازه نمی‌دهد که یک سازمان بین‌المللی به حدی قدرت پیدا کند که بتواند اقدامات و سیاست‌های آن کشور را کنترل کند. برای یک کشور، این کار به معنای به خطر انداختن امنیت و منافع‌اش است. کشورهای ضعیف‌تر به سازمان‌های بین‌المللی به عنوان محلی برای بیان نظر در سیاست‌های بین‌المللی نگاه می‌کنند. اما کشورهای قدرتمند نمی‌خواهند اجازه دهند که سازمان‌های بین‌المللی آزادی عمل آنها در امنیت بین‌المللی را محدود کنند. این موضوع برای کشورهای ضعیف‌تر هم صادق است.
وی درباره سیاست‌های ترامپ در قبال ایران و تأثیر آن بر معادلات منطقه‌ای و بین‌المللی عنوان کرد: ترامپ تا حدودی رهبری غیرقابل‌پیش‌بینی است. سایر رؤسای جمهور ایالات متحده معمولاً در رویکردهای سیاست خارجی خود ثبات بیشتری داشته‌اند. این ویژگی ترامپ تأثیر زیادی بر دولت‌ها و سازمان‌های بین‌المللی گذاشته و باعث ایجاد عدم اطمینان زیادی در تصمیمات و رویکردهای آنها شده است. به نظر می‌رسد این رفتار بخشی از استراتژی او باشد، چرا که با این روش می‌تواند مخالفان خود را تحت فشار قرار دهد، چون آنها نمی‌دانند او چه تصمیمی خواهد گرفت.
کالتنتالر درباره احتمال رسیدن به توافق‌هایی مشابه برجام در دوره ترامپ اظهار داشت: احتمال احیای چنین توافقی تحت رهبری ترامپ بسیار کم است. او همیشه با توافقی که شامل مسائل غیر هسته‌ای نباشد، مخالفت کرده است. به نظر می‌رسد که او به سیاست فشار حداکثری بر ایران پایبند است.
وی درباره سیاست‌های احتمالی ترامپ در خاورمیانه مثل ادامه پیگیری توافقات ابراهیم از طریق کشورهای عربی گفت: به نظر می‌رسد گسترش توافقات ابراهیم در حالی که درگیری‌های مختلف در خاورمیانه ادامه دارد، متوقف شده است. به نظر من، کشورهای عربی در حالی که جنگ در غزه ادامه دارد، به رسمیت شناختن اسرائیل را پیش نخواهند برد.
این استاد دانشگاه آکران در پاسخ به این سوال که تا چه حد تغییرات احتمالی در سیاست‌های آینده ایالات متحده می‌تواند به بهبود روابط ایران و آمریکا منجر شود، گفت: این امکان وجود دارد، اما پیش‌بینی آن دشوار است. بخش زیادی از آن بستگی به اقدامات دولت ایران دارد. اگر ایران به سمت توسعه سلاح هسته‌ای حرکت کند، روابط ایران و آمریکا به شدت پیچیده و دشوار خواهد شد و دیگر مهم نخواهد بود که چه دولتی در ایالات متحده به قدرت برسد.
وی در مورد نقش غرب و حمایت‌های آنها از اسرائیل به عنوان عامل اصلی تشدید بحران در منطقه خلیج فارس گفت: من نمی‌توانم دنیای غرب را در یک دسته قرار دهم. تفاوت‌های آشکاری بین کشورهای غربی در خصوص درگیری‌ها در خاورمیانه وجود دارد. نکته دیگری که باید گفته شود این است که بسیار بعید است که هیچ کشور غربی بتواند دولت نتانیاهو را پس از حمله حماس در ٧ اکتبر محدود کند. نتانیاهو بیشتر به سیاست‌های داخلی اسرائیل و حفظ قدرت خود توجه دارد تا آنچه که دولت آمریکا به او می‌گوید.
این استاد آمریکایی درباره پیش‌بینی خود از آینده منطقه غرب آسیا گفت: این مسائل متفاوت هستند و عوامل مختلفی آنها را هدایت می‌کند. اسرائیل نشان داده است که آمادگی برای تشدید بحران بیشتر از آنچه که بسیاری پیش‌بینی کرده بودند را دارد. مشخص است که آنها می‌خواهند توانایی‌های حماس و حزب‌الله را کاهش دهند تا دیگر این گروه‌ها نتوانند تهدیدی برای اسرائیل باشند. اما ثبات کلی در منطقه بستگی زیادی به تصمیماتی دارد که اسرائیل و ایران خواهند گرفت.
وی با بیان اینکه به نظر می‌رسد که اسرائیل و ایران نمی‌خواهند جنگ مستقیم با یکدیگر داشته باشند، گفت: اما اگر دولت ایران تصمیم بگیرد که به سمت ساخت سلاح هسته‌ای برود، احتمال جنگ بین اسرائیل و ایران به طور قابل توجهی افزایش می‌یابد. اسرائیل احتمالاً به ایران حمله خواهد کرد تا تهدید سلاح هسته‌ای ایران را از بین ببرد.
کالتنتالر در پاسخ به این سوال که آیا فرصت‌های اقتصادی و تجاری بین ایران و آمریکا می‌تواند زمینه ای برای گشایش روابط باشد، گفت: این بسیار بعید است. این رابطه بیشتر به تهدیدات امنیتی متقابل مربوط می‌شود.
این استاد دانشگاه آکران درباره ارزیابی خود از نقش اروپا در روابط ایران و آمریکا در آینده عنوان کرد: اروپا در این رابطه واقعاً اهمیت زیادی ندارد. این رابطه اساساً تغییرات بنیادی نمی‌کند. این به ویژه در زمانی که ترامپ رئیس‌جمهور است، صادق است. او نسبت به مواضع اروپایی‌ها در خصوص ایران بی‌تفاوت یا حتی خصمانه است.
Monday, 23 December , 2024