مؤلف کتاب «از ستیز تا ستایش، فردوسی و شاهنامه به روایت شاعران ایران از فرخ سیستانی تا شفیعی کدکنی» در گفت‌وگو با ایسنا درباره این کتاب که به‌تازگی در انتشارات مروارید راهی بازار کتاب شده است، اظهار کرد: هرگاه کتاب‌های مربوط به پژوهش‌های خارجی به‌ویژه آن‌هایی را که درباره ادبیات فارسی انجام شده می‌خواندم، می‌دیدم بخشی از کتاب‌ها، عموماً در فصل اول، نوشته شده «ناچلبن» (Nachleben) و برای من سؤال بود که این بخش چیست؟
او افزود: پژوهشگران خارجی در شروع کار خود به این مهم می‌پرداختند که این اثر در طول زمان چگونه به یاد آورده می‌شود؛ به این معنی که از زمان سروده‌شدن اثر تا اکنون نگاه‌ها به این اثر چگونه بوده است. بیشتر که جست‌وجو کردم، دیدم Nachleben، را می‌توان به «زندگی پس از زندگی یک اثر یا مؤلف آن» ترجمه کرد.

به گزارش ایسنا ، ظاهری سپس بیان کرد: از طرف دیگر دکتر شفیعی کدکنی حدود پنج-شش سال پیش پیشنهاد داده بودند که این کار برای فردوسی انجام شود؛ اما این پیشنهاد در ذهن من خاک می‌خورد و فکر نمی‌کردم یک روزی به سمت آن بروم. خیلی اتفاقی تصمیم گرفتم این کار را شروع کنم. هرچقدر که پیش رفتم، قضیه برایم جالب‌تر می‌شد و پرسش‌های بسیاری در ذهنم شکل می‌گرفت؛ مثلاً اینکه چرا در دورۀ خود فردوسی تا صدسال پس از مرگش، هیچ اشاره‌ای به فردوسی و شاهنامه نمی‌شود، انگار او وجود نداشته است. همین سؤالات باعث شد کار را ادامه دهم و به دنبال پاسخ برای پرسش‌هایم بگردم.